Inleiding
Een van de belangrijkste en oudste natuur geneeskunde is de toepassing van Chinese kruiden die van oorsprong terug te voeren op zijn minst 5000 jaar. Deze toepassing behoort tot het oudste en meest langdurige gezondheidssysteem ter wereld.
Chinese kruidentherapie richt zich op het herstellen van het energie- evenwicht en de gezondheid in en van het lichaam en geest i.p.v symptoombestrijding van een bepaalde ziekte of medische aandoening.
De oudste kruidenboek is Shen Nong Ben Cao Jing (De Klassieker van Kruidengeneeskunde), geschreven tussen ongeveer 300 voor Christus, samengesteld uit drie volumes met 365 inzendingen op medicijnen en hun beschrijving. Tegenwoordig zijn er ongeveer 13000 medicinale kruiden die gebruikt worden in China en meer dan 100.000 medicinale recepten in het boek opgenomen. De meeste zijn van plantaardige oorsprong hoewel sommige dierlijke en minerale stoffen ook gebruikt kunnen worden.
Veel van de gebruikte stoffen zullen onbekend zijn en hebben namen als Chai Hu (Bupleurum), Di Huang (Rehmannia), en Huang Qi (Astragalus). Gelukkig zijn steeds meer Chinese kruiden in het westen bekend geworden zoals Goij, Ginkgo Biloba, Ganoderma lucidum.
Scherp
Kruiden afkooksels: de meest traditionele methode van het bereiden van een kruiden-formule in het oude China. Bij afkooksels worden de stevige delen van de plant (bast, wortel, wortelstokken en bessen) gebruikt vanwege hun medicinale werking.
Geconcentreerde poeders: die kunnen worden gemengd met warm water, zijn gemakkelijker te bereiden en te gebruiken, en zijn niet zo scherp als traditionele aftreksels.
Hydrofiel concentraat: rauw kruiden laten trekken in alcohol en water waaraan later glycerine wordt toegevoegd en de alcohol afgedampt, daardoor 
